Najteže
bolesti rožnjače poput opekotina rožnjače su vrlo teško izlečive jer se kod opekotine unište tzv. matične ćelije rožnjače bez kojih ne može doći do obnove zdrave prednje površine oka i ne može se uspešno izvesti
transplantacija rožnjače. U zavisnosti od opsega uništenja matičnih ćelija mogu se učiniti dva operacijska pristupa. Prvi je da se s drugog pacijentovog (zdravog) oka uzme mali deo limbalnog tkiva rožnjače gde se te stanice nalaze i zajedno s transplantacijom rožnjače presadi takvo tkivo na bolesno oko. Ukoliko je oštećenje limbalnih stanica totalno, tada se problem leči
uzgojem matičnih ćelija rožnjače in vitro, te potom presađivanjem takve „plahte“ uzgojenih ćelija na pacijentovo oko. Naša
oftalmološka klinika, u saradnji s tkivnom bankom u Zagrebu (koja je EU-sertifikovani laboratorijum kvaliteta podobnog za uzgoj ćelija in vitro) sprovela je sve potrebne naučno-stručne predradnje za uvođenje te nove metode lečnja i u hrvatsku medicinu pa će ova najmodernija metoda lečenja verojatno biti brzo dostupna u kliničkoj praksi. Takva metoda lečenja provodi se još samo u dva-tri evropska očna centra i donosi mogućnost povratka vida kod za sada neizlečivih bolesti prednje očne površine.
Transplantacija samih ćelija endotela rožnjače. Naznaka novog pomaka u transplantaciji rožnjače jest tehnologija koju razvija grupa autora u Japanu koji su uspeli izlečiti određene bolesti endotela rožnjače samo inekcijom ćelija rožnjače u prednji deo oka, tj. bez operacije transplantacije. Vreme će pokazati da li je ta tehnologija uspešna jednako kao i sama operacija transplantacije.
Veštačka rožnjača. Već dugi niz godina pacijenti koji čekaju na transplantaciju rožnjače i oni koji su već više puta transplantirani (te nemaju više izgleda za efikasno lečenje novom transplantacijom), raspituju se o mogućnosti transplantacije „veštačke rožnjače“. Širom sveta učinjen je celi niz pokušaja da se transplantira rožnjača od veštačkih materijala (kao što se implantiraju „veštačka sočiva“ u oko kod operacije mrene), no većina tih pokušaja završavala je nepovoljnim rezultatima kod primene na ljudskom oku. Tek odnedavno grupa autora iz Švedske, nakon 10-godišnjeg rada na stvaranju „veštačke rožnjače“ donosi dosta povoljne rezultate na bolesnicima kojima je operacijom presađena veštački uzgojena rožnjača. Uzgoj rožnjače zasniva se na „biološkoj“ podlozi, tj. nije reč o plastičnim materijalima kao što je bio slučaj do sada. Preliminarni rezultati postoje samo na grupi švedskih bolesnika i rožnjača nije „isprobana“ u multicentričnim studijama (tj. u nizu zemalja kako bi se rezultati objedinili i evaluirali na većem broju bolesnika). No prvi put se čini da bi „veštačka rožnjača“ mogla postati stvarnost, a ne mit.
